» En 1810, as Cortes decretan a libertade de imprenta. O final da censura deu lugar a encendidas tertulias nos puntos de reunión. Os periódicos se compraban y se lían en alto nos salóns, os cafés ou nas prazas.
» Moitos foron s que se alistaron nos batallóns de defensa, enardecidos polas novas proclamas. Entre os batallóns de defensa da cidade de Cádiz, estaban os chamados "lechuguinos" chamados así pola cor verde do seu uniforme, aínda que tamén se atribuiu a que a maioría pertenecían os barrios de extramuros, onde se cultivaban as leitugas.
» A constitución establecía o sufraxio universal masculino indirecto. A pesar de que as muloleres non tiñan dereito a voto, elas tivieron un papel moi destacado en todo o proceso constitucional, moitas damas adiñeiradas mantíñan salóns de tertulias onde se debatían as novas ideas, houbo tamén mulleres periodistas como Carmen Silva ou articulistas como María Manuela López de Ulloa. Incluso había un periódico exclusivo para mujeres "El amigo de las damas" unha publicación que trataba de explicar cal era o lugar que se quería dar á muller na sociedade constitucional.
» O exaltado pobo de Cádiz tamén inventou as súas proclamas e cancións tal como o fixeron no seu tempo os revolucionarios franceses. Unha canción parecida a Marsellesa, decía :
"...
Recordemos, amigos, la gloria
que logramos un tiempo ganar:
nuestro brazo la Europa temía,
nuestro brazo enfrenaba la mar.
Hijos somos de aquellos valientes,
cuyos hechos el orbe admiró,
cuyo esfuerzo la América y Flandes
y la Italia y la Francia domó.
...
Si el francés con ficciones villanas
nuestro Rey consiguió cautivar,
no por eso consienta soberbio
que podrá su inocencia burlar.
La virtud le cubrió con su escudo;
la Justicia su espada sacó,
de Fernando defiende la vida,
y del Corso la ruina juró.
...
Los fuertes aceros,
patricios guerreros,
al punto empuñad:
marchad, sí, marchad.
Resuene el tambor,
veloces marchemos,
y la sangre Española venguemos
derramada con ciego furor.
No hay comentarios:
Publicar un comentario